Stroomopwaarts
Deze week een andere tak van sport. Geen echte sport natuurlijk, nee joh, sport is hartstikke raar. Op een leuke manier weliswaar, maar eerlijk is eerlijk sport is, vooral wedstrijdsport, best wel raar. Wat bezielt ze? Voorbeeld: roeiploeg van Pien. In de roeiploeg van Pien (mannen acht) zit ene Stein. Stein heeft inmiddels 8 x geblikt. (zo noemen die roeiers dat als je een medaille voor de eerste plek wint “blikken”) Bij 8 x blikken krijg je de ‘Senioren A’ status. En wat denkt u: als je deze Senioren A status hebt, en echt alleen dan, mag je naar de roeiclub komen met een zonnebril op je neus. En blij dat Stein was, zo blij als blik, loopt nu trots met zonnebril op de club. U ziet: sporten is hartstikke maf.
Deze blog gaat dus over een andere tak van sport, namelijk de wind- en zonne-energie van Fluwel. We lopen er eigenlijk nooit zo mee te koop, maar mijn broers en ik zijn eigenlijk gigantische geitenwollensokkenbreiers. Van die echte mueslimensen zal ik maar zeggen. Onze vader had dat ook al een beetje: ‘als we alle olie en kolen gaan verstoken die er in de grond zit wordt de lucht zwart’ waren zijn woorden ruim 40 jaar geleden. Best wel een vooruitziende blik. Hij zei ook altijd zoiets over ons afval: Afval is het goud van de toekomst, je kunt er alles van maken want alles zit erin. Dus de groene tik hebben we wel enigszins van huis uit meegekregen.
Zo’n 20 jaar geleden heeft mijn broer Sigge gedurende 5 jaar op de deuren geklopt van de diverse instanties met de vriendelijke vraag een windmolen te mogen zetten. Dat was destijds geen gemakkelijke vraag voor de beleidsmakers, want er was nog niet veel bekend over de impact en de werking van windturbines. Maar de aanhouder wint, en zowaar, het mocht. Een Enercon molen moest het worden, de Rolls-Royce onder de windturbines. Zonne-energie erbij, eerst het dak van de schuur en later de zonneweide rond de molen, stap voor stap een tikkie meer. Alles leuk en aardig, denkt u nu misschien, dat is makkelijk kakken over een rietje, maar als de zon niet schijnt en het waait niet moet evengoed de kolencentrale weer draaien om stroom op te wekken. Klopt, dat was waar, maar nu niet meer. Begin dit jaar hebben we een 2 megawatt batterij bij de molen en de zonnepanelen geplaatst. Die accu wordt nu steeds opgeladen zodat er stroom bewaard wordt voor slechter weer.
Uit reacties van vrienden en kennissen weet ik uit ervaring dat deze cijfers u allemaal helemaal niets zeggen, dus ik ga proberen u in begrijpende taal uit te leggen hoeveel prik dit alles bij elkaar oplevert.
De batterij heeft een vermogen van 2 Megawatt uur. De windmolen 2,3 Megawatt uur, en de zonnepanelen bij elkaar 4 Megawatt uur. U moet weten dat 1 Megawatt 1000 Kilowatt is en 1 Kilowatt is weer 1000 Watt. Ik weet het zeker, ik ben de helft van mijn lezers al kwijt, we gaan het makkelijk maken zodat ook de Tante Agaat met haar gehoorapparaat alles begrijpt.
We maken er, als voorbeeld, even appels van. Aan de windmolen groeien bij goede wind 2.300 appels per uur. De zonnepanelen kunnen bij elkaar 4.000 appels per uur produceren. In de batterij kunnen 2.000 appels bewaard worden als er even geen vraag is naar appels.
1 appel is 1 Kilowattuur, dus 1 appel is 1000 Watt. Schenk een bakkie koffie in, het wordt een lang verhaal, maar als u het heeft gelezen weet u wel wat u ziet als langs ons bedrijf of langs een andere windmolen rijdt.
Heel Nederland consumeert per jaar 122.000.000.000 (122 miljard) appels. Nederland heeft 17.500.000 inwoners. Als u deze 122 miljard appels deelt door het aantal inwoners komt u tot de conclusie dat in Nederland bijna 7.000 appels per persoon per jaar aan stroom wordt verbruikt.
Maar wacht eens even! Laatst las u ergens dat er in Nederland gemiddeld zo’n 5.000 appels per huishouden gegeten worden, en in een huishouden wonen gemiddeld meer dan 2 personen, dus waar gaat het dan fout? U heeft gelijk en dat is ook waar de meeste ‘groene’ bedrijven mee pochen: “Wij produceren groene appels voor meer dan … huishoudens!” Dat klopt ook wel, maar dat is natuurlijk niet het hele verhaal. De koffie die u nu zit te drinken, het ziekenhuis, de lantaarnpalen, de opslag van uw geheugen in de cloud, het bosje bloemen op tafel, de airco op uw werk, de diepvries in de supermarkt… alles, letterlijk alles, wat we gebruiken om ons leven te veraangenamen, tot aan het kaasprikkertje wat u gebuikt om de zilveruitjes mee uit het potje te vissen, heeft appels nodig om geproduceerd te worden. Als je alleen per huishouden kijkt hoeveel stroom er wordt verbruikt, schets je dus een oneerlijk, vertekend, beeld, omdat de voorzieningen die we met zijn allen delen net zo belangrijk zijn als het licht in onze eigen WC.
(Ik zou nu het grapje kunnen maken dat zelfs de appel die u straks gaat eten appels nodig had om bij u in huis terecht te komen maar dan maak ik het weer onnodig moeilijk). Echt, per inwoner in Nederland zijn er ieder jaar bijna 7.000 appels nodig, daar is geen speld tussen te krijgen.
De totale opbrengst aan groene appels bij Fluwel was in het jaar 2022 10.860.000 stuks. Dat is voldoende om 1550 mensen, die ieder 7.000 appels per persoon per jaar consumeren, gedurende het hele jaar van appels te voorzien. En, ook als de molen niet draait en de zon niet schijnt, kunnen wij groene appels leveren, want we hebben een batterij. Deze batterij kunt u zien als een schuur waar 2.000 appels in passen. Deze 2.000 appels zijn genoeg om, als de zon niet schijnt en het niet waait, deze 1550 mensen voor 15 uur van stroom te voorzien. Het gebeurt niet vaak dat het 15 uur lang niet waait en er totaal geen zon is, maar het zou kunnen. Dus we zijn er nog niet helemaal, maar hoog op ons verlanglijstje staat om ook een batterij bij de Fluwel schuur neer te zetten. Als die staat, zouden wij kunnen zeggen dat de groene stroom opstelling van Fluwel het gehele dorp Petten van groene appels voorziet.
Ja, een weilandje met een koetje, een schaap en een paardenbloem is mooier dan een zonneweide met een fikse windmolen, maar naar onze overtuiging gaat Moeder Natuur ons veel en veel meer geven als we nu hier en daar een stukje van Moeder Natuur inruilen voor zonnepanelen, en zo langzamerhand te stoppen met olie, kolen en gas. Een stukje land van ruim 2 hectare voor een zonneweide, een windmolen en twee batterijen, en nog een paar zonnepanelen op een paar grote schuren, en het hele dorp Petten met haar ruim 1500 inwoners is groen, inclusief de buurtsupermarkt, de huisarts, en de straatverlichting.
Dit alles teruglezend vraag ik me nog steeds af of iedereen, zelfs Tante Agaath, het snapt. Hoeveel stroom was een appel ook alweer, vraagt u zich misschien nog steeds af. Welnu, 1 appel is voldoende om 1 lamp met daarin een 100 Watt Sorbo-Peer 10 uur lang te laten branden. Een appel is 1 Kilowattuur ofwel 1000 Watt. Uw waterkoker is wellicht 2000 Watt, die kan dus een half uur lang voluit koken met 1 appel.
Lilium Mister Pistache
Ik denk dat ik maar wat moet stoppen, als ik doorga raken we stroomafwaarts. En ik zit alweer dik aan de duizend woorden. 1 Kilowoord zou je het kunnen noemen nu we zo lekker over stroom aan het babbelen zijn. Nog 1 dingetje voor de liefhebber, de batterij staat er niet te wachten tot er op een gegeven moment geen wind en geen zon is. Ze fungeert als een soort van buffer; als het stroomaanbod groot is en de vraag klein, zuigt ze zich vol en als de vraag groot is loopt ze weer leeg. Zo kan het gebeuren dat een batterij twee keer per dag helemaal leeg wordt gezogen en zich tussendoor weer vult. Een ideale buffer om het stroomnet op de juiste spanning te houden.
Nu stop ik echt.
Met vriendelijke groeten,
Carlos van der Veek