Say Cheese
Hij heet Rob! Kijk, als ze met zijn drieën in een rijtje staan, bijvoorbeeld bij de kassa van Land van Fluwel, dan staat er eentje voorrob en eentje achterrob. Dus dan weten we hoe de middelste heet.
Dat was de cliffhanger van vorige week, ook weer opgelost.
Maar nu het goede nieuws… of in ieder geval nieuws waar ik zelf erg blij van werd. Eén van mijn eigen favoriete narcissen, Say Cheese, is weer terug van wegeweest. Ze was even van het toneel verdwenen omdat de kweker de partij groter wilde maken voordat hij er weer bollen uit ging verkopen, en nu heeft hij er weer genoeg.
Dit jaar waren ze goed gegroeid, dus hij kan er een paar missen, en wij stonden natuurlijk vooraan (voorob?) in de rij. Ik weet zeker dat er een hoop mensen blij van gaan worden.
Say Cheese is kort, stevig, bloeit vroeg, en komt jaren achtereen terug. Een ander groot pluspunt is de houdbaarheid van haar bloemen. Ik ben zelf de laatste jaren alleen maar gekker geworden op deze guitige narcis, en bij mij staat ze veel op potjes geplant zodat ik er allerlei vrienden en kennissen blij mee kan maken. En natuurlijk staat ze ook in de tuin, waardoor ik inmiddels uit ervaring weet dat ze bovenop dit alles ook bovengemiddeld goed terugkomt. Een echte aanrader dus, en een gegarandeerde glimlach dit voorjaar.
Nu ik u toch heb overgehaald om Say Cheese op een pot te planten, ga ik meteen van de gelegenheid gebruik maken om u meer te vertellen over bloembollen op pot. Als ik een kwartje zou krijgen voor elke keer dat ik daar een vraag over kreeg, zou ik inmiddels erg lekker uit eten kunnen.
Voor ons bloembollenmensen is een bloembol die geschikt is om op pot te planten er eentje die van nature wat korter blijft, een stevige stengel heeft, en die het ook onder minder ideale omstandigheden alsnog goed doet. Als ze te donker of eigenlijk te koud staat, moet een goede pot-bloembol het nog steeds naar behoren doen.
Er zijn altijd doorgewinterde tuiniers, mensen met echte groene vingers, die mij vertellen dat ze met lastigere soorten ook successen hebben behaald als ze die op pot plantten, en dat is natuurlijk hartstikke fijn, maar over als ik bloembollen voor een pot aanraadt, wil ik het liefst dat ook mensen zonder groene vingers ze op hun balkonnetje tot bloei kunnen krijgen
Blushing Lady is een voorbeeld van zo’n Tulp—een slungelige stengel met een weelderige, grote bloem er aan, het kan prachtig zijn als de pot op de juiste plaats staat en de tuinier weet wat hij of zij ermee moet doen, maar is dit een Tulp die voor iedereen geschikt is als pot-bloem? Zet Bouke Mollema op een bakfiets en hij racet waarschijnlijk harder dan alle appeltaart-wielrenners die wij in de Belkmerweg treffen op de zondagmorgen, maar maakt dat een bakfiets een racefiets? De bakfiets heeft zijn momenten waarop hij een stuk beter van pas komt dan de racefiets, maar het blijft een bakfiets, net zoals de weelderige slungeltulp de weelderige slungeltulp blijft. Voor een pot willen de meeste mensen gewoonweg iets anders.
Maar eerlijk is eerlijk, er kunnen natuurlijk veel meer bloembollen in een pot geplant worden dan alleen de soorten waar wij expliciet bij zeggen dat ze geschikt zijn voor het planten in een bloempot. Als u van plan bent om er een aantal op pot te planten die niet die expliciete beschrijving hebben, houdt er dan rekening mee dat bloempotten iets meer verzorging nodig hebben.
De bloembol die in de tuin is geplant wordt voor het grootste gedeelte verzorgd door Moeder Natuur. Voor een bol op pot is dat anders: wortels krullen op tegen de bodem, de beperkte hoeveelheid aarde is eerder leeggedronken, er kan koude lucht rondom de pot waaien. Zorg dat de grond gedurende de wintermaanden altijd vochtig blijft. Let ook op de vorst: in een pot kan die makkelijker binnendringen. Natuurlijk geldt dat hoe groter de pot is, hoe groter de buffer voor deze problemen is. Neem dus een zo groot mogelijke bloempot.
Wat verder? Misschien leuk om te weten dat ik dit allemaal in Engeland zit te schrijven, met pen en papier. Mijn jaarlijkse rondje Engeland is weer aangebroken. Ik ga straks foto’s maken van mijn notitieboekje en doe stuur ik dan naar Pien, die het vervolgens mag gaan ontcijferen en opschrijven in een Word-documentje, zodat onze Duitse vertaler mij nog een beetje aardig blijft vinden.
Ik ga altijd met de auto naar Engeland, en om bij de trein te komen rijd ik door België heen. Als u nooit in België bent geweest met de auto dan kan ik u nu vertellen dat zij vele lokale, grappige radiozenders hebben. Aanrader. Deze keer heb ik naar een discussie geluisterd over het veranderen van de uitspraak ‘Man overboord’ naar ‘Persoon overboord,’ want ja, er werken—gelukkig—niet meer alleen mannen in de scheepvaart. Denk ik. Het vervelende aan lokale zenders is dat je op een gegeven moment het bereikte gebied weer uit bent, en dan moet je iets anders zoeken. In ieder geval: volgende keer dat u in België bent moet u zeker de radio proberen.
De muziek is ook erg grappig.
Tot volgende week,
Met vriendelijke groet,
Carlos
