Lekker werken in de bollen

Hoi, ik ben Bregt Hopman en deze week schrijf ik de nieuwsbrief. Ik ga jullie vertellen over mijn geweldige leven en het natuurlijk geweldige werk bij Fluwel.

Ik werk nu 2 weken bij Fluwel samen met een van mijn beste vriendinnen Pracht. Ook werk ik met Sigge jr, Thijn en soms Parel. Ik heb een paar dagen aan de band gewerkt in de schuur, totdat ik begin deze week mee mocht naar het land bij Carlos en Karel, dit vind ik erg gezellig.


De laatste Narcissen worden geraapt.

Wat we doen is altijd het grote vraagteken van de dag, aangezien het enorm afhangt van het weer op die dag. De afgelopen dagen hebben we vooral narcissen opgeraapt en die in gaasbakken gelegd. Dit lijkt enorm makkelijk werk, maar het is eigenlijk vrij irritant, omdat je constant op je knieën zit en je schoenen vol met zand komen te zitten. Voor dit verhaal heeft Carlos ons ingepraat om op onze blote voeten te werken, in het begin is het best oncomfortabel maar je raakt eraan gewend. Volgens Carlos voelen we ons op deze manier vrij en één met de natuur, dit voel ik me eigenlijk helemaal niet, ik vind het gewoon fijn dat er geen zand meer in mijn schoenen komt.


Narcis Ruby Shu

Maar goed genoeg over werk even over mij. Ik ben Bregt Hopman, ik ben veertien jaar oud en ga naar school op het Regius in Schagen, na de zomervakantie ga ik naar vier havo waar ik helemaal geen zin in heb. Fluwel is niet mijn eerste baantje in de bollen, ik ben in namelijk geboren op een bollenbedrijf! Hopman Lelie BV is het familiebedrijf van mijn vader en oom. Je hoort het al aan de naam, het gaat om Lelies, maar we doen ook tulpen in de zomer, maar die zijn niet van ons zelf. Toevallig hebben dit bedrijf en Fluwel ook geschiedenis samen. Dit gaat als volgt: Mijn opa had samen met zijn broer Hopman Lelie BV al opgestart en was recent verhuisd naar de Westerduinweg in Petten.

Links van het midden de schuur van Hopman


Carlos was in deze tijd bezig met het opstarten van Fluwel, hiervoor had hij ruimte nodig, deze ruimte kreeg hij in de zomer bij mijn opa, toen er dus niemand bezig was in de schuur (een lelie is een wintersoort). In deze tijd werd Fluwel succesvoller en groter. Toen mijn opa er klaar mee was, heeft hij Carlos weggestuurd (echte woorden van mijn opa) en is de grote Fluwel Schuur gebouwd en is het bedrijf gegroeid tot zijn huidige staat. Ook heb ik een voorjaar en zomer bij Nico Blokker verderop de Belkmerweg gewerkt.

Narcis Pracht, vernoemd naar… Pracht

Maar hoe ben ik bij Fluwel gekomen? Nou voor dit verhaal gaan we helemaal terug naar 2020 toen ik in de brugklas zat. In deze tijd kende ik de familie Van der Veek wel, maar niet helemaal goed. Ik weet niet precies waarom, maar Parel van der Veek en ik hebben een keer samen gefietst naar huis vanaf school en sindsdien zijn we dat vaker gaan doen en ook gaan afspreken. Door dit zijn we goede vriendinnen geworden. In deze tijd kwam ik er ook achter dat Pracht van der Veek bij mij op atletiek zit. Ze is een jaar jonger dan ik, dus we hebben nooit training met elkaar gehad, maar nu we junioren zijn geworden trainen we wel samen, waardoor we vriendinnen zijn geworden. Pracht en Parel werken natuurlijk bij hun familiebedrijf dus ben ik er nu ook gezellig bij. Ik vind het super leuk om hier te werken, omdat je je heel welkom voelt en ik de humor in de kantine enorm goed vind.

Winnaar Tour de France, Bregt en Floor Hopman

Ook maakt het niet uit als je een dagje afwezig bent. Zoals afgelopen dinsdag, toen ik was uitgenodigd op een feestje waar ik de Tour de France winnaar Jonas Vingegaard kon ontmoeten. Hier was ik uiteraard met toestemming heengegaan, mits ik een shirt aan deed met het Fluwel logo voor reclame. Dit heb ik natuurlijk niet gedaan. Verder was het leuk en konden we op de foto en vragen stellen. Na 12 uur ging ik wel naar het werk en kon ik evengoed uren maken. De dag daarna kreeg ik in de kantine te horen ‘wie ben jij?’ van de schuurbaas Stephan, omdat ik er blijkbaar nooit ben. Toen ik zei dat ik die dag gewoon was gekomen, was hij weer stil.

Bregt & Pracht

Als het buiten regent, werken we met z'n allen in de kas. Hier zitten we dan aan een zelfgemaakte houten tafel en moeten we bolletjes breken, ik denk dat het narcissen zijn. Carlos vraagt altijd aan mij met welke soort we bezig zijn als test, maar ik weet het antwoord nooit. Dus ben ik de kaartjes gaan lezen, maar tuurlijk net de keer dat ik het kaartje niet heb gelezen, vraagt Carlos het weer en weet ik het antwoord niet. Op mijn eerste werkdag hier stelde Carlos aan mij de vraag ‘met welke bollensoort zijn we nu bezig?’ waarop ik antwoordde ‘een tulp’. Wat het goede antwoord was, wat ik redelijk logisch vind, want het is de meest makkelijkste vraag op heel de wereld. Sinds ik de vraag helemaal goed heb beantwoord en ik goed mijn best deed op het land en in de schuur, heb ik de titel ‘meesterknecht’ gekregen.

Pracht heeft de titel 'Floormanager' gekregen en de rest heeft gewoon geen titel gekregen. Dus ik denk dat het best speciaal is. Thuis heb ik in mijn tuin 3 geiten staan die van mij en mijn familie zijn. Eerst had ik 2 bruine waarvan er 1 is overleden, toen had ik een bruine en een lichtbruine, maar de lichtbruine is ook overleden. En nu heb ik 2 bruine en een witte. Ze heten Sturla Holm (vernoemd naar een Noorse biatlon atleet), Doortje en Miep.  In de kantine kreeg ik geit Hassan aangesmeerd, aangezien ze oud is en weg moet. Helaas mocht ik haar niet meenemen van mama, anders had ik dat wel gedaan. Ook heb ik thuis nog een kat en 1 kip. In huis woon ik met mijn moeder, vader, mijn zus en mijn broertje. Mijn oudere zus Floor werkt bij het Land van Fluwel, wat het park van Fluwel is. Maar goed, ik ga een eind maken aan dit verhaal.

Met vriendelijke groeten
Bregt Hopman

ps. Vergeet niet Fluwel te volgen op facebook en Instagram.