Er zijn Showpaarden en er zijn werkpaarden

Narcissus Pacific Rim

Dit oude gezegde wordt meestal gebruikt in de mensenwereld maar mijn vader zei het dikwijls over de Narcissen. Vooral over de Narcissen die beroemd werden door prijzen te winnen op de Engelse bloemenshows. Schitterende Narcissen tot in de puntjes en tot in de perfectie veredeld; Perfecte symmetrische dekbladen met trompetten erop die nog rechter zijn dan een kachelpijp. 

Begonia Lace Picotee Apricot

Maar wacht even, ik ben hier dezelfde fout aan het maken als waar de vele groenjournalisten en tuinbladen zich heel vaak schuldig aan maken: over iets schrijven wat niet te verkrijgen is. Als het tijd is om Dahlia’s te planten schrijven ze over Narcissen en als het tijd is om Narcissen te planten schrijven ze over Dahlia’s. 

Dahlia Creme de Cassis

Ik begrijp ook heus wel een beetje dat de lezer het leuk vindt om over iets te lezen wat hij ook in zijn tuin of in de tuin van de buren ziet, maar schrijf dan tenminste als journalist aan het eind van je stukkie, als je over Narcissen schrijft, dat als de lieve lezer nu Dahlia’s koopt hij straks, van de herfst als hij diezelfde Dahlia’s uit de grond haalt er mooi Narcissen bollen in het Dahlia gat gestopt kunnen worden waaromheen zo rond half mei als de Narcissen uitgebloeid zijn weer diezelfde, netjes in de schuur bewaarde Dahlia’s geplant kunnen worden, maar nee hoor, al zo dikwijls opgenoemd bij groenbladen, er wordt niet vaak naar geluisterd; het enige wat er in een gat gestopt kan worden is de ‘kritische’ opmerking. (korte zinnen, dat is belangrijk in een goed lopende nieuwsbrief) 

Eucomis Indian Summer

En ziedaar, nu deed ik het zelf ook zowat over Narcissen schrijven terwijl u er nog zulke mooie bollen bij ons in de schuur staan die nu geplant kunnen worden. Volgende week is het Pasen, dan schrijf ik over ’s werelds mooiste bloem; de Paasbloem, de Narcis.  

Dahlia Tropical

Nu over de Dahlia en de Begonia.

Laatst vroeg ik mij een keer af, terwijl ik in de auto over de N9 richting Den Helder reed en de Narcissen langs het kanaal zag bloeien die daar werkelijk al mijn hele leven staan: hoe oud kan een Dahlia of een Begonia worden. Dat ga ik mijn lezers vragen dacht ik. Buurman Nijboer, de goede man waar wij de boerderij van mochten kopen om er ons doe en beleefpark Land van Fluwel te realiseren, liet mij een keer Dahlia’s zien waarvan hij mij vroeg welk soort het was. Ik had geen idee, hij had geen idee, en hij wist ook niet meer te vertellen waar ze vandaan kwamen. Hij had deze Dahlia’s al meer dan twintig jaar, nee langer, want toen die en die trouwden hebben we er nog bloemen van geplukt en hun kinderen zijn nu al dik in de twintig wist hij te vertellen. De Begonia’s had buurman nog niet zo lang, hooguit een jaar of tien. 

Nerine Vesta

Dus nu vroeg ik mij, al rijdend langs die mooi verwilderde Narcissen, af hoeveel van jullie lieve lezers ook zulke oude knarren in de tuin hebben staan. Zelf ben ik, alleen waar het om bollen gaat hoor, natuurlijk hartstikke verwend, ik fluit alle jaren de Dahlia’s met een sierlijk boog op de porrie hoop zodat ik volgend jaar weer nieuwe kan soorten kan proberen. Vreemd genoeg doe ik dat met mijn Begonia knollen niet, die bewaar ik weer wel, ik zou niet weten waarom. 

Maar hoeveel van jullie hebben ook echt oude Dahlia, Begonia of andere zomerbloeiende bolgewassen die jullie alle jaren netjes binnen bewaren om er volgend jaar weer van te kunnen genieten. Ik zou het heel graag van u horen, gewoon interessant om te weten.

Maar de zon schijnt weer, ik ga weer naar buiten.
Tot volgende week

Met vriendelijke groeten,

Carlos van der Veek