Hello Sunshine

Iedereen die mij kent weet dat ik in het voorjaar graag een bosje Narcissen weggeef aan mensen die bij ons op bezoek komen of aan vrienden en kennissen waar ik op bezoek ga.

Zo nam ik ook een keer een grote bos van deze zonnige Narcis mee naar de Fysio (Ja, ik heb ook wel eens wat). De masseur is een blije dame die je graag en goed van je pijntjes af kan helpen. Bij het overhandigen van de bos kreeg ik ook hier het vaste riedeltje te horen van ‘o wat lief’ en ‘dat had echt niet gehoeven hoor’. Maar het bosje werd wel blijd aangepakt om vervolgens in een glas gezet te worden waarvan het veel te vele water wat erin zat heerlijk over de rand van het glas klotste om vervolgens van de vensterbank te druppen, ik kon er wel om lachen.

‘Hoe heet deze Narcis Carlos’ werd er belangstellend gevraagd. Het is een zaailing, ze heeft nog geen naam, als je een mooie naam weet hoor ik het graag, want ik kan maar niet op een passende naam komen voor deze Narcis. Ik vind het een van onze mooiere zaailingen maar ik kan maar geen klinkende naam voor haar bedenken.

Het duurde een minuut of tien, de hand werd net zachthandig op de zere plek gelegd, toen ze opeens zei: Hello Sunshine. Het is echt een mooie Narcis met grote heldere bloemen, daar word je toch blij van, net als van de zon, van de zon word ik ook altijd blij. Noem haar ‘Hello Sunshine, Hello Sunshine is een mooie naam voor deze Narcis.

Een schot in de roos. Deze naam vertelt in twee woorden alles wat over deze Narcis te vertellen valt. Hello Sunshine.

Dank je wel Tinda voor deze prachtige naam, volgende keer neem ik weer bloemen voor je mee.