Koeienlucht met een vleugje Tulp

Ja laten we maar een beetje luchtig beginnen, want ik heb geen flauw idee waar ik over moet schrijven deze week.

 
Bishop of Leicester

Dahlia’s natuurlijk, ik moet mijn best doen om u de laatste Dahlia’s te verkopen, dus; bij deze. Om eerlijk te zijn heeft u mij ook dit jaar weer ongelooflijk onwijs verrast met uw enthousiasme voor de Dahlia. Het hele afgelopen halve jaar dacht ik dat de ingekochte voorraad Dahlia’s veel te goot zou zijn. We hadden ons een beetje mee laten voeren door de jubelstemming die de lockdowns uitstraalden op de sierteeltsector. Het was nu eenmaal zo, door het nergens naar toe kunnen en het aan huis gebonden zijn, begonnen de mensen het gezellig te maken thuis en werd er, voor velen eindelijk, in de tuin gewerkt. Prachtige tijden voor de bloemen en de bollenteelt en ook voor Fluwel natuurlijk. Prachtig is misschien niet helemaal het goede woord, we hadden dat hele virus liever nooit gezien, maar als het ons dan toch overkomt... Gouden tijden voor de sierteelt, de verkoop schoot omhoog, bollen tekort. In deze jubelstemming moesten wij verleden jaar de dahlia’s bij de kwekers bestellen die we dit voorjaar aan u konden versturen. En wat denkt u; precies, het gaat altijd anders dan je denkt. De lucht weer vol vliegtuigen, er kwam weer geluid uit de theaters en happenstappers tekort in de vele restaurants. Het leven werd weer leuk, het werd weer gezellig, er werd weer genoten. Al die Dahlia’s gaan we nooit meer verkopen, mensen besteden hun centjes (gelukkig) weer aan andere dingen.

En, wat denkt u; precies, het gaat altijd anders dan je denkt. Koopt u toch nog weer bijna de hele Dahlia voorraad bij ons weg. Lief van u, dank u wel. Wacht, dit gaat ook weer niet goed, ik kan er ook niets van. Nu denkt u natuurlijk, sjips te laat de Dahlia’s zijn op. Nee, ruim de helft is uitverkocht, en voor de positievelingen onder ons (ben ik ook), ruim de helft is nog beschikbaar. En nu ga ik u een groot geheim vertellen: al die mensen die hun Dahlia’s allang hebben besteld, hebben ook best wel een beetje zitten drollen. Er liggen namelijk nog een aantal Dahlia’s in de Fluwel webwinkel waarover ik mij uitermate verbaas dat ze er nog zijn. Hartstikke mooi en hartstikke goed, die hadden allang weg moeten zijn, neem gerust een kijkje, er zitten echt nog een paar hele goede tussen die een plekje in een mooie tuin als die van u verdienen.

Caribbean Fantasy

Maar goed, omdat ik echt niet weet waarover ik moet schrijven ga ik u maar vertellen wat ik deze week zo’n beetje heb lopen porrelen. Mozes pietjes, dat is leuk, tijdens het schrijven van deze zin schieten er diverse gebeurtenissen door mijn hoofd die ieder op zich al een nieuwsbrief kunnen vullen. En ja, allemaal afgelopen week. We beginnen maar met gisteren (hier komt ook de titel van de nieuwsblog vandaan ‘koeienlucht met een vleugje Tulp’).


“Ik stuur je wel een Pinnetje, zelf zit ik in de Flevo, ik kan helaas niet met je mee, maar ik stuur je wel een pinnetje waar onze Tulpen staan” zei Rosanna Pater (u weet wel de Rosanna van een maand of wat terug op die Tulpententoonstelling in Venhuizen). Een Pinnetje??? dacht ik, wat is dat nou weer. Nooit van gehoord, maar ik wilde niet te dom (oud) overkomen dus ik zei; prima dank je wel, gaat lukken. Ik kan altijd Karel vragen als ik er niet uitkom dacht ik. Ping; appie; link; klik; maps; hé, daar moet ik heen, ik snapte er niets van. ‘Aan het einde van de straat links’, begint de telefoon opeens tegen me te knetteren. Ik moest er echt om lachen, wat een wereld. Nadat ik een minuut of 45 gehoorzaam de instructies van mijn telefoon had opgevolgd, stond ik te midden van een hele poos helemaal niets ergens op de vlakte in de buurt van het West Friese Spierdijk oog in oog met deze dames die heerlijk stonden te genieten van een enorm weiland met de mooiste Tulpen die u zich voor kunt stellen.

Trees of green
Red Tulips too.
See them bloom
For me and for you
… What a wonderful world.

‘Dat was een uurtje met een gouden randje Rosanna’ appte ik haar later, wat hebben jullie mooie Tulpen. Kijk aan, genoten dus appte Rosanna terug met een omhooggestoken duimpje. Nog mooie dingen gezien? Deze foto’s heb ik haar gestuurd met de vraag of we ze in het Fluwel assortiment op mochten nemen zodra er voldoende aanbod was:

Coastline

Pink Mist

Zaailing Nr 109

Taiwan

Montreal

Wie weet komen ze snel beschikbaar en kunt u ze ook een keer in uw tuin planten.
En dan eergisteren, ja, eergisteren gebeurde er de hele dag eigenlijk niets. Narcissen nalopen. Nalopen? Hoor ik u nu denken, wat is dat nou weer, toch niet achternalopen… Nee, nalopen is het langslopen om te controleren of ze allemaal gezond zijn en of er geen dwalingen in zitten. Dwalingen zijn bollen van een ander soort die er niet in thuis horen, bollen die verdwaald zijn.  

Een dwaling…

Nalopen is ook zo’n heerlijk klussie, in je uppie midden in de bollenvelden onder de blauwe luchten koeteldekoet door de Narcissen struinen, niets mooier dan dat. Kom je loof thuis, telefoon; ‘heb je al gegeten?’ Eric aan de lijn; ‘straks even Narcissen kijken?’ Tuurlijk. En ja ja, daar komt ie, de gevleugelde uitspraak van Eric; “eerst eten”. Vis, Chinees of Pizza? Vis! Ik pik je zo op. En na een heerlijk visje bij Moritz in Petten even snel Narcissen kijken tot het bijna donker is. We gaan, stap in, ik breng je thuis. Hé stop hier, dit moet je even zien. De Tulpenzaailingen van Alwin en Harry van der Salm. Op de rem, het veld weer in en zaailingen kijken, honderden.

Hé, wie zien we daar, Alwin, en weer terug de zaailingen in. Alwin wilde weten welke wij de mooiste vonden. We stonden nog net niet met het lampje van onze telefoon naar de Tulpen te kijken maar het scheelde weinig. Bijna donker, bokkoud, drup aan je neus, kortom weer een prachtige dag.

Maar ik moet stoppen, ik ga weer wat doen, anders heb ik volgende week niets om over te schrijven.

Met vriendelijke groeten,
Carlos van der Veek

Voor meer mooie foto’s ga naar Facebook en Instagram, waar mijn collega’s de mooiste plaatjes posten