De Frieten zijn dik

Nee, niet die lekkere frieten die u bij Land van Fluwel krijgt bij een hamburger of wat ander lekkers, ik bedoel hier de Frittilaria’s Van Dirk Hoogland uit Dirkshoorn. Dirk is een echte achterdijker maar dat had u vast al door, Dirkshoorn ligt immers achter de Westfriese omringdijk. Geeft niets hoor, best volk, maar het zijn natuurlijk wel achterdijkers. Hij stond van de winter zomaar een keer bij mij in het kassie met zijn vader, wilde Amaryllissen kijken, die is hij ook gaan telen. Ik hoor het al, dat roept vraagtekens op, Amaryllissen in Dirkshoorn? Het gaat hier om Amaryllissen die buiten geteeld worden, daar zijn meer bloembollenkwekers bij ons in de buurt mee gestart. Daar daar heb ik het in een latere nieuwsblog wel een keer over, we gaan het nu over zijn Frieten van Dirk hebben. 

Naast de Amaryllis is Dirk ook kweker van de Keizerskroon zoals de Fritillaria imperialis officieel heet. In de loop der jaren heeft hij een prachtig assortiment Keizerskronen opgebouwd en daar probeerde hij mij ook voor te interesseren. Ik kom een keer bij je kijken Dirk, dat was dus afgelopen maandag. Alles is handwerk aan deze tedere maar o zo mooi bloembol. Rooien, sorteren, tellen alles gaat met de hand.Een voor een worden de bollen gemeten, bij de juiste maat op de band gelegd waar ze aan het eind van de lijn met zachte hand in een kratje worden geknuffeld. Heel mooi om te zien, met grote zorg wordt er met de bollen omgegaan, super kwaliteit. Het kan zo maar zijn dat Dirk er wel in gaat slagen Fritillaria’s aan ons te verkopen.Ook ben ik van de week nog even naar Het Westland geweest. Daar was een mooie Pioenen show te zien van de kweker die bij ons de Pioenen gaat leveren. Dat was toch ook weer een feestje, wat een mooie bloemen, wat een mooie show. Het was een event van bloemenbedrijven; Flower Trials. Bedrijven houden open dagen voor hun afnemers om hun product te laten zien. De Pioenen stonden bij Hendriks Young Plants in de kas, een bedrijf dat zelf in Fuchsia’s, Pelargoniums en Osteospermum doet.De Pioenen in de koelcel klaar voor transport naar de show

Er waren meerdere bedrijven vertegenwoordigd, er was veel te zien. Zo ook een bedrijf dat handelt in stekjes en plantmateriaal van allerhande vetplantjes. Fantastisch om te zien.Als ik op dergelijke shows kom moet ik mezelf altijd inhouden niet te gek te worden op al die mooie plantjes. Verontrustende eigenschap van mij, ik vind te veel plantjes mooi en vervolgens wil ik ze heel graag hebben. Kan natuurlijk niet, je kan niet alles hebben wat je mooi vindt maar ik denk dat ieder mens wel zo’n tik heeft. De een heeft het met kleding, is er iets nieuws wil ze het erbij hebben in de reeds uitpuilende kledingkast. Maar het kan ook bijvoorbeeld met reizen zijn, zie je een mooie locatie…je wilt er heen. Het zijn van die interesses of hobby’s die verschrikkelijk leuk zijn om te hebben maar, als je niet uitkijkt, gigantisch uit de hand kunnen lopen. Kan ook koken of bakken zijn hoor, of kippen of nog vervelender; paarden. Dat heb ik nou met plantjes maar gelukkig kan ik mij nog redelijk inhouden.Het meest verliefd ben en blijf ik wel op de Narcis al moet ik bekennen dat de Pioen mij het afgelopen voorjaar ook wel heel erg heeft gecharmeerd. Natuurlijk heb ik nagedacht over hoe dat kan, ik denk over de meest rare dingen na, en ik denk dat het komt omdat de Pioen heel veel overeenkomsten heeft met de Narcis. Beide zijn het heel betrouwbare planten en hebben niet al te veel zorg nodig om jaar in jaar uit terug te blijven komen. Eigenlijk zij het echte feestgangers, zolang er genoeg te eten en te drinken is kom je niet van ze af. U kent vast en zeker ook wel paar van die mensen, je moet het licht aandoen, de glazen op gaan ruimen soms zelfs de kruimeldief pakken anders gaan ze nooit naar huis. Zo is het ook met de Pioen en de Narcis, als u de schop niet pakt, ze oprooit en de groene bak mikt komt u nooit van ze af. Nee, niet de composthoop, daar zijn ook hapjes en drankjes voorradig, staan ze volgend jaar op de composthoop feest te vieren.Kees van Velden met een Rebecca

Zie daar, ik ben weer lekker aan het afdalen, terug naar Het Westland. Als je daar bent kan je het natuurlijk niet maken om niet even bij een paar Amaryllis kwekers te gaan buurten. Even kijken hoe de Amaryllissen er bij staan. Nou, die staan wel goed hoor. Eigenlijk staan ze gewoon best maar of ze dik worden kunnen of willen de kwekers nog niet zeggen. U kent het gezegde, als de boer niet klaagt en de pastoor niet vraagt nadert het einde onzer dagen. Zo ook bij de Amaryllis kwekers in de kas; verleden jaar was het te heet, dit jaar weer te koud. Te koud? In de kas? Ja het is niet alleen de temperatuur, het is vooral het tekort aan licht met dit regenachtige weer. De Amaryllis heeft naast warmte ook echt licht nodig om te groeien wist Kees me te vertellen…Het zal allemaal wel, ze stonden er echt mooi voor en ik denk dat we ons niet ongerust hoeven te maken over de Amaryllis bollen deze herfst. Maar genoeg geteut, ik ga weer wat schrijven over de Pioenen, het eind komt in zicht, nog een paar teksten en wat teeltinformatie dan kan de pen weer een poosje in het potje. U vraagt zich vast af wanneer ze dan te koop komen. Morgen of overmorgen proberen we ze on-line te zetten, dan gaan we alles nog even fine-tunen en volgende week zondag 23 juni kunt u ze bestellen. Zin in, mooi man, lekker Pioenen verkopen. Tot volgende week!

Met vriendelijke groeten,

Carlos van der Veek