• Algemeen
  • Verschillende soorten Camassia
  • Camassia planten
  • Camassia verzorgen
  • Grondsoort en bemesting
  • Standplaats
  • Camassia rooien en verplanten
  • Is de Camassia eetbaar?

Camassia

Algemeen

Van oorsprong komt de Camassia voor in de natuur van het westelijk deel van Noord America. In grote delen van wat vroeger het Wilde Westen werd genoemd is de Camassia een veel voorkomende plant. Aan deze herkomst heeft de Camassia dan ook haar bijnaam ‘Prairie Lelie’ te danken.

In Nederland is ze al ruim 100 jaar in cultuur, maar het was de Duitse botanicus Max Leichtlin die haar in Europa heeft geïntroduceerd. De Camassia leichtlinii heeft haar naam te danken aan deze bevlogen botanist die al snel in de gaten had dat de Camassia het goed zou doen in ons Europese klimaat.

Maar ondanks haar verbluffende blauwe kleur en uitstekende eigenschappen voor de tuin bleef de Camassia een vrij onbekend bolgewas dat slechts bij gespecialiseerde zaad en bloembollenhuizen te verkrijgen was. Pas toen de natuurlijke tuin, ofwel de verwilderingstuin aan populariteit begon te winnen, kreeg de Camassia de aandacht die ze verdiende. Terecht, want deze onverwoestbare bloembol, met haar unieke kleur, stelt nooit teleur.

Vandaag de dag hoort ze er gewoon bij en wordt ze naast de wat wildere tuin ook veelvuldig toegepast in formelere tuinen, in plantsoenen en in parkbeplantingen.

De Camassia heeft zeker ook een deel van haar succes te danken aan de Gebroeders Hulsebosch. Op hun kwekerij in het Noord Hollandse Schagerbrug zijn de broers Frank en Cock al ruim tien jaar bezig met het kweken, promoten en in de markt zetten van de Camassia. Samen met hun zoons Nick en Ron zorgen zij ervoor dat de diverse soorten Camassia in zeer goede kwaliteit beschikbaar zijn voor de bloembollenhandel.

Net als ik is Frank helemaal weg van de Camassia. Het is zo’n dankbare bloembol voor de tuin, zegt Frank. Ook bij ons bij ons op de kwekerij is de Camassia zo eenvoudig te telen, verteld Frank verder, groeit altijd goed, totaal geen gewasbeschermingsmiddelen nodig en nauwelijks last van ziek en zeer. Het is alleen uitkijken voor beschadiging van de Camassia bollen tijdens het rooien en verwerken maar dat hebben we inmiddels aardig onder de knie.

De verschillende soorten Camassia

De meest voorkomende Camassia is de Camassia leichtlinii waarvan de Camassia leichtlinii Cearulea de meest geteelde en verhandelde soort is. Deze Camassia leichtlinii is er ook in het wit: de Camassia leichtlinii Alba. Ook is er de Camassia leichtlinii Sacajawea, deze Sacajawea heeft naast haar mooie witte kleur een nog grotere sierwaarde vanwege haar mooie zilver gerande blad wat de plant op prairie gras doet lijken.

De Camassia leichtlinii Semiplena is de witte Camassia met dubbele bloemen, dit is de Camassia die het langst bloeit wat mede komt door de dubbele vorm van de bloemen.

Nieuw is de roze variant van de Camassia; de Camassia leichtlinii Pale Pink. Een bijzonder kleur onder de Camassia’s maar naar mijn mening is er nog wel wat ruimte voor verbetering van het roze.

De Camassia cusickii is de mooi lichtblauw gekleurde Camassia. Vooral de Camassia cusickii Blue Heaven heeft een fenomenaal mooie zachtblauwe kleur die in geen enkele andere voorjaars bloeiende bloembol is terug te vinden.

Verder is er nog de Camassia quamash, vroeger werd zij verhandeld onder de naam Camassia esculenta. Minder opvallend in de tuin maar voor verwildering een van de beste bolgewasjes. Heeft u een natuurlijke, of een stukje verwilderde, tuin om bijen en andere insecten te plezieren moet u deze Camassia ook zeker aanplanten. Bijen zijn verzot op de Camassia quamash.

[widget magento]

De bol van de Camassia

Laat u niet misleiden door het uiterlijk van de Camassia bol, ze is zeker niet moeders mooiste. Eigenlijk is het gewoon een lelijke bloembol. Dit komt omdat de bol van de Camassia nauwelijks een huid heeft zoals een Tulp, Hyacint of Allium dat wel hebben. De Camassia komt nagenoeg poedelnaakt de grond uit en bij de minste of geringste aanraking scheidt de bol een soort hars uit wat bruine korstjes op de bol vormt.

Ook de Camassia bollen die van Fluwel ontvangst hebben deze bruine korstjes waardoor ze er beschadigd uitzien. Niet gaan twijfelen aan de kwaliteit, ze doen het gewoon prima. Ik heb al veel Camassia bollen gezien die zo lelijk waren dat zelfs ik begon te twijfelen maar als ik de bollen doormidden sneed bleken ze altijd weer kerngezond te zijn. Het lijkt wel of Camassia bollen nooit ziek zijn, al zien ze er nog zo gehavend uit.

Camassia planten

Plant de Camassia op een diepte van ongeveer 15 centimeter met 10 centimeter grond bovenop de bol. Plant ze niet te dicht bij elkaar, ze blijven echt jarenlang terugkomen en ieder jaar worden het er ietsje meer. Als u ze net als een Tulp bij elkaar zet om een toef te vormen zullen ze elkaar spoedig verdringen.

Geef ze de ruimte, plant de bollen minimaal 30 centimeter uit elkaar. De Camassia staat ook mooi in een plantenborder waar u om de paar meter een Camassia bol plant. In de loop der jaren groeien ze uit tot mooie toeven die eind april, begin mei een koele blauwe of warme witte kleur aan de border geven.

Camassia verzorgen

De Camassia zou je, net als de Narcis, net zo goed een vaste plant kunnen noemen als een bloembol. Ze is echt een taaie rakker die nagenoeg geen verzorging verlangt. Plant haar ergens in de tuin en laat haar met rust. Ieder jaar zal ze weer vrolijk bloeien en de bijen verwennen met haar stuifmeel en nectar.

Grondsoort en bemesting

Vaak lees je dat de Camassia van een vochtige, wat zwaardere grond houdt. Mijn ervaring is dat de Camassia totaal niet kieskeurig is wat grondsoort betreft. Bij mij in de tuin doen ze het uitstekend op vrij droge zandgrond en ik zie ze overal, in iedere normale tuingrond, prima groeien en bloeien. Wat betreft bemesten hoeft u zich over de Camassia ook geen zorgen te maken. Als ze in redelijke humusrijke grond staan waar uw andere planten en struiken het ook goed doen zal de Camassia niet achterblijven en niet om extra voeding vragen.

Standplaats van de Camassia

De Camassia doet het zowel in de volle zon als in de schaduw erg goed. Zelf plant ik haar het liefst op een plek waar ze een flink deel van de dag wat schaduw heeft. De bloem van de Camassia is niet enorm houdbaar, vooral niet in de volle zon. Als ze wat meer in de schaduw staat kunt u veel langer van haar bloemen genieten. Ook het mooie blauw van de Camassia vind ik in de schaduw beter tot haar recht komen. Half onder bladverliezende bomen is ideaal. Op het moment dat de bomen wat in het blad beginnen te lopen en lichte schaduw gaan geven begint de Camassia te bloeien.

Verder zijn er weinig tips en valkuilen bij het planten van deze dankbare bloembol. De Camassia is gewoonweg een van de gemakkelijkste bloembollen waar weinig mis mee kan gaan. Gewoon een keer proberen, u heeft er jarenlang plezier van.

De Camassia rooien en verplanten

De Camassia hoeft niet gerooid te worden en heeft geen speciale behandeling nodig om volgend jaar weer goed te bloeien. Ze voelt zich, net als de Narcis, het beste thuis in de grond.

Als u toch uw Camassia’s wilt rooien omdat u ze een ander plekje in de tuin wilt geven, of omdat ze te dik zijn komen te staan, kan dat natuurlijk prima. Zodra het blad, ergens in juli, is afgestorven kunt u de bollen eruit halen. Doe voorzichtig met de bollen, ze zijn gevoelig voor beschadiging wat de bol doet bloeden. Clusters bollen kunt u voorzichtig losbreken, dat kan geen kwaad. Als u de bollen dan niet meteen terug in de tuin plant bewaart u ze luchtig en droog. Ze hoeven geen speciale temperatuur, de zomertemperaturen zijn prima zolang de bollen maar droog en luchtig staan. Gedurende de zomer of in de herfst kunt u de Camassia bollen weer planten.

Is de Camassia eetbaar?

Mocht het u wel eens ter ore zijn gekomen dat de bollen van de Camassia eetbaar zijn, dan bedoelde men de Camassia quamash.

Deze kleine Camassia komt in het wild voor in grote delen van het westen van Noord Amerika. Zij werd veelvuldig door de Indianen gegeten. Het kleine bolletje van de Camassia quamash is heel sterk en houdbaar waardoor zij goed te bewaren was om in de wintermaanden te eten. Vooral in het noordelijke deel van het Wilde Westen, waar de winters lang en koud zijn, was de Camassia quamash een welkome aanvulling op het winter menu.

Ik hoop nog eens ergens te lezen of te horen hoe de Indianen de bollen van de Camassia quamash klaarmaakten want het lijkt mij leuk om het ook eens te proberen.