Zomervakantie… of toch niet?

Voor mijn gevoel heb ik deze zomer minder nieuwsbrieven van mijn vader overgenomen dan normaal, en dat terwijl het ook dit jaar weer druk was. Als u de nieuwsbrief al langer leest weet u vast nog dat ik, Pien, af en toe wat schrijf als mijn vader geen tijd heeft. Nu vroeg hij dat ook: er gaan dagelijks containers vol bollen weg en er moeten daarom de hele dag door grote- en kleine orders klaargemaakt worden.

Die kleine orders zijn normaal waar ik me het meest mee bezighoud. Voor de Fluwel Specials en het Amerikaanse QDaff worden er allemaal ‘ordertjes’ ingepakt met allerlei speciale soorten narcisjes van het soort dat voor de echte liefhebber-dan-wel-vakidioot bedoeld is.

Het voelt raar om ‘ordertjes’ te zeggen omdat de hoeveelheid bollen per soort misschien wel laag is—soms worden ze per stuk verkocht—maar verder zijn dit juist de soorten die groter voelen. Mocht u (nog) niet bekend zijn met dit deel van de website, dan kan ik u echt aanraden om een kijkje te nemen. Dit soort gekkigheid is namelijk waar het, in ieder geval voor mijn vader, een beetje om gaat: 437 verschillende producten, hij zal ze vast allemaal op uiterlijk kunnen identificeren, die grotendeels begonnen zijn als handjevol bollen maar die inmiddels met genoeg zijn om er een paar van te kunnen verkopen in de webwinkel. Op dit moment kunt u ze niet kopen, vanaf 9 februari 2025 is er pre-order mogelijk, maar omdat er 19 pagina’s met narcissen zijn kan het vast geen kwaad om alvast te beginnen met kijken welke ú zou willen… Mocht u net zo gek zijn als mijn vader, natuurlijk. Het hoeft niet ☺

Het leuke aan al deze kleine soorten is dat ze, zoals ik net zei en dus niet geheel verrassend, klein begonnen. De eerste paar jaar heb ik met mijn broer en zussen deze bolletjes uit de soorten geteld, per 1, 2 of 3 bollen in een zakje gedaan, en de orders klaargemaakt. We hebben het zelfs een paar jaar volgehouden om de zakjes met de hand te schrijven, met de naam van de klant en het soort erop. Inmiddels komt dat netjes op een sticker te staan, maar de bollen worden nog steeds allemaal met de hand ingepakt!

Elke keer dat ik kijk wie er dit jaar uit deze categorie heeft besteld, herken ik weer namen die jaarlijks terugkomen. Het is altijd leuk om te zien wie er nu weer nóg meer bollen gekocht heeft dan het jaar ervoor, en we laten het altijd even aan elkaar weten als we weer een ‘bekende’ in onze handen hebben. (Weet uw vrouw hoeveel geld u uitgeeft aan narcissen, meneer …? We hopen dat u er nooit wat van zegt als ze nieuwe schoenen koopt!) Dit jaar staan alle zakjes met de speciale soorten er zo bij. Hier ziet u Vlad en Pauliina de orders bij elkaar zoeken: we hebben alle zakjes per soort alfabetisch neergezet, de handigste manier om ze een beetje georganiseerd te houden terwijl we het over deze enorme hoeveelheid kleine soortjes hebben die allemaal met de hand verwerkt moeten worden.

De oplettende lezer weet nu vast dat ik in eerdere jaren ook verteld heb over de opstelling van alle soorten en hoe we bedenken welke manier nou het meest efficiënt is om alles bij elkaar te zoeken. We hebben een deel van dat bedenken een paar jaar geleden ‘Karelen’ genoemd. Ik heb het toen al uitgelegd, maar om uw geheugen op te frissen: mijn broer(tje), Karel, is er erg goed in om soms even langs de kant te gaan staan en dan een minuut of tien voor zich uit te staren. Naar eigen zeggen gebruikt hij deze tijd om het precieze proces weer eens goed te bestuderen en te analyseren of dat op een bepaalde manier verbeterd kan worden. Vaak tot altijd komt hij tot de conclusie dat hij vorige keer goed genoeg heeft nagedacht en dat er, inderdaad, niets veranderd hoeft te worden: het proces is reeds door hem geoptimaliseerd. Maar wees niet bang, over een uur zal hij dit nogmaals herhalen. Dan weet hij het echt zeker. Karelen, zoals dat heet.

Het is maar goed dat Karel dit in eerdere jaren zo uitgebreid gedaan heeft, want dit jaar moest hij een deel van de order-inpaktijd opofferen om plaats te maken voor het Groningse studentenleven. Hij is daar vorig jaar al begonnen, maar nu is het natuurlijk nog leuker dan in het eerste jaar, want als je al een jaar studeert kun je je opgeven als ‘mentor’ bij de introductieweek van de universiteit, waarin de nieuwe studenten rondgeleid worden en een beeld krijgen van alle studie,- sport,- en gezelligheidsverenigingen waar ze zich allemaal bij kunnen aansluiten. Karel heeft dus met een vriend van hem een groepje verse studenten door Groningen rondgekarelt. Vorig jaar is hij zelf lid geworden bij een van de studentenroeivereniging van Groningen, zoals ik ook was in Leiden, en als ik het goed begrepen heb hebben hij en zijn ploegje vorig jaar toch minimaal drie keer daadwerkelijk in een roeiboot gezeten. U voelt vast al aan dat ook de sportverenigingen bij studenten voor een groot gedeelte om de derde helft gaan. Als het goed is gaat hij nu ongeveer weer ergens verder met studeren.

Mijn zussen zijn ook in de schuur geweest dit jaar, maar het is toch anders nu we al zo lang niet meer op de middelbare school zitten met die zes weken zomervakantie. Roos is klaar met haar bachelor en gaat eerst een half jaar werken zodat ze in februari verder kan met studeren, en in plaats van stof inademen in een bollenschuur heeft ze in een helder moment besloten dat je ook een paar weken op een cruiseschip op de Middellandse Zee kan werken. Pleun is inmiddels halverwege haar master, en met een scriptie en een stage is er van zomervakantie ook niet echt sprake, maar gelukkig is haar stage in Den Haag, en omdat ik daar nu woon, kan ze doordeweeks bij mij logeren.

Als je aan het einde van je studietijd bent heb je helemaal niet door dat het grootste verschil wordt dat je de jaren niet meer ziet als school- of collegejaren, steeds beëindigd en begonnen door de start en afloop van de zomervakantie, maar als kalenderjaren. Gelukkig hebben we altijd nog het drukke seizoen van de bloembollen, die ook door de periode juli en augustus gekenmerkt wordt. Daardoor blijft het voor ons toch altijd een beetje voelen alsof dat het begin en het einde van het jaar is.

De laatste loodjes van de drukste tijd van het jaar, dus, in meerdere opzichten. Ik hoop dat u een fijne zomer heeft gehad, met of zonder zomervakantie, en dat u al een beetje zin heeft om deze herfst de tuin in de te gaan. 

Groetjes, 

Pien