Ze zitten er in

En dan opeens zitten ze er in. De twee ingetruffelde bedden waar u hiernaar kijkt zijn de kraambedden van onze Narcissen kraam. Da’s ook flauw, zult u nu vast en zeker denken, een foto met alleen maar zand, daar wordt niemand blij van. Maar ik heb al een Narcis in bloei hoor. Een herfst bloeiende Narcis. Bestaan die dan? Jazeker, er zijn Narcissen die in de herfst bloeien. Deze Narcis heeft nog geen naam, ik heb er nog maar een paar bollen van. Ze is een zaailing gewonnen uit de Narcissus viridiflorus. Dat is trouwens helemaal een unieke Narcis, een Narcis met groene bloemen die in de herfst bloeit.  Narcissus viridiflorus

Een heel klein bloempje, wel vaak meer dan 1 bloem op een steeltje. Op een paar plaatsen in het zuiden van Spanje staat ze in de herfst te bloeien. Hartstikke leuk maar haar bloemen zijn zo groen en zo klein dat je op je, als je haar al ziet, op je knieën moet om haar goed te bekijken. Toch staat ze hoog op mijn verlanglijstje, ik zou haar heel graag in mijn collectie hebben. Maar daar gaat het trouwens wel een beetje fout met mij…ik wil te veel. Dit is het touwtje van alle soorten die Karel met de plantmachine heeft geplant toen ik in Engeland was. Dat was echt wel even een aparte ervaring, Karel plantte al de Narcissen toen ik lekker mooi weer aan het spelen was in Engeland en Ierland. Kom je thuis, zitten de Narcissen in de grond, ik ben er mijn hele leven altijd bij geweest, nu wordt het voor je gedaan. Fantastisch. Op de kraamkamer na, de handarbeid met de truffel moest ik zelf nog doen van Karel. Geeft niets, dat is een leuk klussie, lekker in je uppie midden in het land alle kleine en nieuwe soortjes planten. Het touwtje met kraamkamer was nog net ietsje langer dan dit touwtje met de grotere soorten dus u begrijpt, ik heb er te veel. En toch altijd een verlanglijstje 😊 Wij zijn niet de enige die aan het planten zijn hoor, de hele weg is aan het planten. Dit is de witte Reiger die sinds een jaar of wat ergens bij ons in de buurt woont. Ze staat met verbazing te kijken hoe het stuk land wat de dag ervoor nog groen was van de groenbemester ineens in een zandvlakte is veranderd. Weer een dag later staat ze verbaasd over een gekleurde strovlakte te koekeloeren met een blik van wat heb ik nou weer aan mijn fiets hangen. In no time veranderd de hele kuststrook tussen Burgervlotbrug en Julianadorp n een grote strovlakte; de bollenboeren zijn aan het planten.  Ik heb deze foto al meer laten zien, ze is van een jaar of wat geleden, ik had even geen zin om de molen in te klimmen. Maar als ik het had gedaan zou u het zelfde te zien krijgen. Wel leuk trouwens op deze foto, linksonder kunt de stro dek-machine van buurman Ruud zien, die het laatste lapje land goud aan het kleuren is.

 U vraagt zich vast af wat ik dan nu ga doen nu ik klaar ben met planten, maar gelukkig had ik nog een karweitje: de Amaryllissen planten. Ieder jaar plant ik van elk soort twee bollen op een potje om te kijken of ze het goed en te kijken of het wel het goede soort is wat we verstuurd hebben.

444 potten. Ruim 150 verschillende soorten, hebben Marika en ik gezellig staan planten, ook weer veel te gek natuurlijk. Gelukkig kan ik nu Vlad een beetje de schuld geven van deze overdaad. Waar gaat dat heen, dacht ik toen ik aan het potten was. Maar eerlijk is eerlijk, zelf vind ik het ook prachtig maar echt, zo gek als ik ben van de Narcis is Vlad gek op de Amaryllis. Dat is wel leuk om te vertellen, Vlad komt uit Berlijn en voor dat hij in Nederland kwam wonen ben ik een keer bij hem op bezoek geweest. Hij woonde in een klein gezellig huisje waar ik ook een paar nachten heb gelogeerd. Geen groot huis hoor, eigenlijk een klein huisje, soort van vakantiehuisje, iets groter misschien. Wel comfortabel hoor, echt niets mis mee, gewoon leuk, knus en gezellig. Kleine badkamer met WC douche en badkuip. Nu komt het, toen ik daar even op de WC zat en eens om mij heen keek telde ik, u gaat dit niet geloven, 42 potten en potjes met Amaryllissen. Op de vensterbank, op de rand van het bad, op de toilettafel, op de grond werkelijk overal stonden potjes groot en klein met Amaryllis bollen. Amaryllis verslaving van het bovenste plankje 😊

Het volgende klusje wordt waarschijnlijk wel Pioenen planten. Voor onze zonneweide aan de weg kant ligt een mooie strook grond, waar  in de afgelopen jaren de Dahlia’s hebben gestaan. Daar bloeien er trouwens nog steeds een paar van, het heeft hier nog niet gevroren, er zit nog steeds een beetje kleur op. Onvoorstelbaar hoe lang een Dahlia het vol kan houden. Voor ik afdwaal, terug naar de pioen en de Narcis, Ik denk dat zij heel goed samengaan. Ik ga ze dan ook om en om planten, 10 Narcissen op een vierkante meter, 2 Pioenen, vervolgens weer 10 Narcissen enzovoort. Alle soorten die wij aanbieden in de Fluwel webwinkel komen er te staan. Vervolgens laat ik ze jaren, hopelijk tientallen jaren, vaststaan om later de conclusie te kunnen trekken dat de Narcis inderdaad beter verwilderd is dan de Pioen, die op haar beurt hopelijk weer beter verwilderd is dan de Narcis.

Leuk klusje, heb ik zin in. Wie weet vertel ik er volgende week meer over. Ik ga weer stoppen, lekker weer naar buiten.

Met vriendelijke groeten,

Carlos van der Veek