Er mot por in de grond Lezen Wereldberoemd in de Narcissenwereld 4 minuten

Wereldberoemd in de Narcissenwereld

Ik ben inmiddels terug van weggeweest, en uiteraard ben ik blij om weer thuis te zijn. Alles duurde iets langer dan verwacht, want de bollen die ik in Ierland moest rondbrengen hadden een kleine vertraging. Storm Amy had hier en daar een flinke boom op de weg gelegd, en ook de inrit van een van de ontvangers was geblokkeerd door een monumentale beuk die niet langer rechtop stond.

Het verbaasde me dus ook niet dat de Ierse haven flink wat vertraging had opgelopen, maar ik kon van de gelegenheid gebruik maken om mijn Naricissenvriend Brian te helpen met het planten van zijn bollen. Als ik in Ierland ben, slaap ik altijd een paar nachtjes bij Brian en zijn vrouw, Betty. Brian en ik kunnen tot in de late uurtjes over Narcissen praten. Voor iedere lezer die bekend is met de Narcissenwereld, hoef ik niet uit te leggen wie Brian is. Wereldberoemd is hij. Een beetje wat David Beckham en Taylor Swift in hun vak zijn, dat is Brian in het zijne. 
 
Brian heeft ongelofelijk veel mooie en goede Narcissen veredelt die letterlijk overal ter wereld te vinden zijn. Narcissenliefhebbers van heinde en verre weten waar Omagh, Ierland ligt omdat Brian er woont. Afgelopen week zei hij: “Wist je dat er wel 12 Presidenten van de American Daffodil Society in de stoel hebben gezeten waar jij nu inzit?” Dat zijn de mensen die bij Brian langskomen. Niet alleen als ze ook maar enigszins in de buurt zijn, er hebben veredelaars uit Tasmanië, Nieuw-Zeeland, en Japan hier Whiskey gedronken.
En mijn vader. Die was, zo vertelde Brian, een van de eersten die inmiddels vijftig jaar geleden bij zijn Narcissen kwam kijken. Mijn vader kocht Fragrant Rose van Brian. En voordat u denkt: 50 jaar geleden? Ja, echt: Brian en Betty zijn inmiddels de negentig gepasseerd, niet dat ze er zo uitzien. Er gaat geen dag voorbij dat hij niet met een “When I pop my clogs…” aan komt zetten, maar als je hem ziet twijfel je er niet aan dat hij zo nog tien jaar mee kan. Hij heeft trouwens ook helemaal geen tijd om zijn clogs te poppen, want hij is veel te druk met het verzorgen van zijn honderden zaailingen. En ja, als je een nieuw soort begint, moet je het toch nog een jaar of zeven uitzitten voor je weet of het wat wordt. Zo blijf je bezig.
Het is voor mij inmiddels 41 jaar geleden dat ik voor het eerst samen met mijn broer Sigge bij Brian en Betty kwam. Na die eerste keer ben ik een tijdje niet geweest—ik had het waarschijnlijk druk met van alles en nog wat thuis, maar de afgelopen tien jaar sluit ik elk rondje dat ik door het Verenigd Koninkrijk doe af met een extra bezoek aan Ierland. 
 
Dit jaar kreeg ik er dus een paar extra dagen bij, en ik heb ervan genoten. Whiskey drinken met Brian, Betty’s gastvrijheid en gezelligheid. Bij elke B&B waar ik verder slaap denk ik aan Betty & Brian, toch de favoriete locatie. Ik hoop dat ik er nog lang terug mag komen. 
 
Volgende week weer nieuws uit de Nederlandse Narcissenwereld, ik weet nog niet waar ik mee ga beginnen. Het plant-seizoen is hier, dus er is genoeg te vertellen. 
 
Tot volgende week,
 
Met vriendelijke groet, 
Carlos