Ouwe mannetjes
Lieve mensen,
Ja, verleden weken heeft u kunnen lezen dat onze jeugd ons aardig aan het helpen is dus dacht ik mijzelf wel eens te kunnen trakteren op
‘s woensdagsmiddags uurtje BolleNoord. BolleNoord is een centraal in het Noordelijk Zandgebied gelegen opslag en preparatie ruimte voor bloembollen. Buitenlandse kopers of kopers van kleinere aantallen die ver weg wonen kunnen daar hun bollen verzamelen om ze op een later tijdstip gecollecteerd op te komen pikken. Er is ook ruimte voor bedrijven om er een kantoor te huren en er is een kantine. Iedere woensdagmiddag, na de lunch, blijven daar altijd een paar bollenvakveteranen nazitten om de wereldproblemen op te lossen en ons eraan te herinneren dat vroeger alles beter was.
Ik weet hiervan omdat ik er in de wintermaanden ook soms kom, maar het was inmiddels alweer zo lang geleden dat ik even vriend Siem moest bellen om te vragen of ze er nog zaten. Jazeker, we zitten hier nog steeds, niets veranderd. Goed Siem, ik kom er snel even aan om het gezelschap een wat jeugdiger karakter te geven. Eigenlijk vind ik het altijd heel erg leuk om met echte bloembollen routiniers te praten en vooral om naar ze te luisteren. Je hebt ook van die antiekelingen die vaak lopen te brombaarden maar het nazit gezelschap in BolleNoord heeft nog geen rimpels aan de binnenkant van de hersenpannen. Gewoon leuke mensen, doorspekt met humor en een mooie, jeugdige kijk op de wereld.
Allium Giganteum
Omdat al deze mannen nog midden in het leven staan is het rond deze tijd heel interessant om even naar ze te gaan luisteren. Na een uurtje weet je vrij aardig hoe de bollen in alle windstreken worden gerooid. En daar kwam ik natuurlijk stiekem voor, even horen wat deze grote geleerde filosofische wijsgeren van de oogst verwachten. Bij ons langs de kust is het weer goed. Geen topoogst hier onder de duinen, maar eigenlijk wel goed. Het plantmateriaal wat afgelopen herfst de grond in is gegaan was niet -na zo’n drastisch jaar als verleden jaar- van topkwaliteit. Dus een topoogst was eigenlijk ook niet mogelijk maar wat er wordt gerooid langs de kust onder de duinen is gewoon goed. Er zijn geen grote overschotten maar kwekers zijn meer dan tevreden.
Anemone Blanda Blue Shades
Verderop is het wat wisselvalliger, er komen toch weer tekorten tevoorschijn. Kan ook niet anders met zo’n droog voorjaar. 10 weken geen druppie regen en heel veel schrale noord-oosten wind, is niet echt ideaal voor een goede bolzetting. Nee, geen Top oogst, ook geen slechte oogst, eigenlijk is het zo wel mooi, was het oordeel van de wijsgeren. Bollen zijn in de voorverkoop voor goed geld verkocht en er zijn geen overschotten die een flink lagere prijs kunnen veroorzaken.
Onderwijl ik rustig in mijn kasje zit te schrijven wordt de boternoot Pompoen even bestoven, wat is het leven toch mooi.
We hebben een plantboor in de webwinkel. Ik ga haar uitproberen en vertel u volgende week wat ik er van vind.
Wat verder nog te vertellen, het ontbreekt mij eigenlijk een beetje aan inspiratie. Dat was ook wel een beetje de rede dat ik naar BolleNoord ging, een beetje nieuws hopen te horen en wat inspiratie opdoen. Maar dit is het eigenlijk wel, of ik moet u vertellen wat voor moppen er over de tafel gingen maar dan zouden we de leeswijzer flink omhoog moeten schroeven. Nee, ik denk dat het beter is dat wat er wordt gezegd in BolleNoord maar in BolleNoord moet blijven. Nou eentje dan, uit de oude doos, maar dat mag want we zijn immer oude mannetjes. In een zondagse nieuwsbrief van een jaar of 50 geleden heb ik haar al eens verteld. ‘Toch raar hè, dat er op de hele Canarische eilanden geen kanarie te vinden is’, het heet wel Canarisch maar er zijn geen kanaries’. ‘Dat is ook zo met de Maagdeneilanden’ ‘op de hele Maagdeneilanden is ook geen kanarie te vinden…
Narcis Carlton
Of die van Ton, die kwam ook weer over tafel en kan ook nog wel. Vader en Moeder, allebei een dikke tachtig rijden met flink de gang erin door Friesland. Je rijdt wel hard, zegt moeders met een licht geïrriteerde stem van moet dat nou allemaal. Vader kijkt met een ondeugende glimlach opzij en zegt ‘maar meissie, jij rijdt net zo hard hoor.
Ja, dit gebeurt er dus als de inspiratie ontbreekt, flauwe moppen en die nieuwe die te schuin zijn niet op durven schrijven. Van de winter ben ik met Karel naar een lezing geweest van Nico Dijkshoorn in het Scagon theater in Schagen. Voor de nieuwsbrieflezers die Nico Dijkshoorn niet kennen, hij is zo’n beetje het nationale orakel van Nederland. ‘Huisdichter, ook buiten’ noemt hij zichzelf. Een waterval aan woorden kan hij teweegbrengen, zowel gesproken als op papier. Doorspekt met humor en toch dikwijls scherp en raak. Vreseleuke teksten soms. Zijn advies was om gewoon te gaan schrijven, niet nadenken, schrijven. Wie of waar of wanneer het gelezen wordt, niet over nadenken, gewoon schrijven. Alles wat er in je opkomt op het papier zetten en vooral niet terugkijken wat er staat.
Eigenlijk doe ik dat best wel veel als ik over bollen praat, niet te veel nadenken en gewoon met veel enthousiasme over de tuin, de bollen en de bollenwereld beppen. Verder niet te veel naar Nico luisteren, u gaat mij niet horen over de politiek maar ik kijk dikwijls met gefronste wenkbrauwen naar de hedendaagse politiek en bureaucratie.
Ipheion Alberto Castillo ‘Ouwe Wijfjes”
O ja, In de Miss Nixmix zitten ook van die ouwe wijfjes :)
We houden het maar een beetje bij bolletjes. Of bij ouwe mannetjes, de titel van de nieuwsbrief. Wist u trouwens dat er ook een bloembolletje is wat ouwe wijfjes wordt genoemd? De Ipheion heeft in de oer-Hollandse volksmond deze bijzondere bijnaam meegekregen. Best een kuukse naam al is Ipheion ook niet bepaalt een naam die gemakkelijk te onthouden is. Het bolletje daarentegen is echt top. Plant haar op een plekje in de tuin waar ze minimaal een halve dag in de volle zon staat en ga van haar genieten. Jaar in jaar uit. Ik beloof het u, ze blijft terugkomen. Onverwoestbaar zijn die ouwe wijfjes.
Maar het is tijd om weer naar buiten te gaan, tot volgende week weer.
Met vriendelijke groeten,
Carlos van der Veek
