Ik weet het nu zeker 

Op het moment van schrijven ben ik ongeveer halverwege mijn jaarlijkse rondje Engeland. Groot rondje, hoor: Sunderland, Harrogate, Manchester, Bristol, Cornwall, Wales, Ierland en Noord-Ierland–en dan via Londen naar huis. Het is een fantastisch rondje, waarin ik langs tientallen vrienden ga die ik stuk voor stuk dankzij de Narcis heb leren kennen. Het zijn, zoals we die vaker noemen, Narcissenvrienden. Ze zijn allemaal dol op tuinieren en we delen dezelfde lievelingsbloem. We kunnen er dan ook uren over praten, sterker nog, als we dat doen vergeten we de tijd. Echt, na één dag in het Verenigd Koninkrijk liep ik al achter op schema, want het gesprek was nog niet afgerond. Frankie was nog maar halverwege zijn verhaal, het gaat altijd anders dan je denkt.  Frankie Charlton bewondert Chrysanten

Dat geeft verder niet, want ik spreek nooit een te specifieke dag en tijd af. Dat heb ik inmiddels wel geleerd. Ik bel mijn vrienden als ik in de buurt ben en of het uitkomt. Als ze er even niet zijn wacht ik af of ga ik langs op de terugweg. Ik reserveer alleen de boot voor de heenweg, de terugweg zie ik wel wanneer ik eraan toe ben. 

Zodoende hoef ik nooit echt te haasten, wat fijn is, want daar hou ik niet van. Het is me nog nooit overkomen dat de boot te vol zat om er nog bij te kunnen of dat ik er niet meer op mocht, er is altijd wel een plekkie over. En als ik toch een keer niet mee zou mogen, dan vind ik een extra dagje Fish & Chips eten ook weer niet zo’n probleem. Morgen weer een boot!  "Een tuinman" in de verloren tuinen van Heligan

Haasten bij zo’n grote tocht is niet fijn, maar ook met korte stukjes rijden probeer ik het altijd te voorkomen. Er staat altijd óf file, óf geen file, en daar heb je nu eenmaal niet echt invloed op. Het stoplicht staat op rood, het stoplicht staat op groen… U begrijpt wat ik bedoel. Maar als je zo af en toe een flink stuk in de auto zit, heb je wel de tijd om even goed te denken (Karelen?). Zo bedacht ik mij dit keer dat alle mensen die ik al jaren bezoek tijdens het rondje van dit jaar allemaal stuk voor stuk flink veel eerder geboren zijn dan ik met mijn bescheiden 60 jaar. Eigenlijk zou ik niet eens weten hoeveel eerder–de meesten meer dan tien jaar, denk ik. Ongeveer de helft is toch zeker 20 jaar ouder dan ik, en ik heb zelfs een Narcissenvriend die dik 30 jaar op me voorloopt.

Het was Ken Haropp, kweker van de mooiste Chrysanten en nog mooiere Narcissen, die me de ogen deed openen. Ik dacht het altijd al te weten, maar door het bezoek dit jaar aan Ken wist ik het opeens zeker: tuinieren is gezond. Ken nam me mee op het volkstuintjescomplex waar hij een tuintje heeft om me aan een goede vriend van hem voor te stellen. Die had ook Chrysanten, hele mooie grote. Om Chrysanten zo te laten worden, moet je minimaal 9 maanden van tevoren beginnen met het stekken en plukken van de beste moederplanten, en goed opletten welke je daarvoor uitzoekt. Deze goede man het nu prachtige bloemen, maar het enige wat hij deed was praten over volgend jaar. Wat zou jij doen, Ken? Denk je dat deze goed genoeg is? Wat voor potgrond ga je dan gebruiken? Tuurlijk zag ik dat Kens vriend ouder was dan ik, maar toen Ken vertelde dat hij, net als Ken zelf, dik 20 jaar ouder was, zei hij erbij: “Yes, the flowers keep us going!” En toen wist ik het zeker. Tuinieren is gezond!  Als ik deze kennis, die nu echt bevestigd is, dus met u kan delen, kunnen we met zijn allen nog steeds zelfverzekerd plannen voor volgend jaar maken als de 90 dichterbij komt. Want naast de fysieke gezondheid is tuinieren natuurlijk ook goed om tot rust te komen. Ieder kwaaltje kan er een stuk beter uitzien als je even een halfuurtje in de tuin hebt gezeten. Als ik al die oudjes hier weer een jaar gezien heb, zie ik geen grammetje stress bij ook maar een van hen. Ze komen met gemak hun bed uit, want de plantjes moeten verzorgd worden. Iedere dag lekker een uurtje of wat in de frisse lucht zitten knippen en prutten, wieden en snoeien, gieteren, spitten, en al zulks soort. Ze hebben de dagelijkse 7-Minute-Workout niet nodig, ze krijgen genoeg beweging zonder dat ze iets moeten.

Al mijn Narcissenvrienden vertellen me dit al jaren, maar nu was het dan toch echt bevestigd en viel het kwartje in mijn hoofd. Ik heb het met eigen ogen gezien: tuinieren is gezond.

En heeft u even mazzel… in de Fluwel webwinkel kunt u zelf ook bolletjes kopen… om te tuinieren!

Met vriendelijke groeten,

Carlos

 p.s. Vrijdag hebben we het Amaryllisseizoen geopend, bekijk zeker ons assortiment, het grootste dat we tot nu toe hebben aangeboden