Poeperen

Als de Hollanders ergens goed in zijn is het wel in poeperen. Gaat vaak helemaal nergens om maar het lijkt wel of ze het gewoon leuk om vinden om lekker te poeperen. Maar toch, het gepoeper van met name de agrariërs, en dus ook de bloembollenkwekers, over het weer was wel heel begrijpelijk. In mei en juni welden we getrakteerd op 6 weken lang een onophoudelijke schrale wind uit het Oosten wat zeer nadelig was de oogst en nu, in oktober en November was het de regen die 6 weken lang letterlijk dag in dag uit van zich liet horen.

Er werd veel geploeterd op het land, Tulpen, Narcissen, Hyacinten en alle andere bloembollen planten en het rooien natuurlijk. Dahlia’s, Lelies, Zantedeschia’s, Begonia’s; alles moet natuurlijk ook weer de grond uit om op tijd bij de kopers geleverd te worden. Rooien gaat iets eerder dan het planten, als het bij het rooien een beetje te nat is kan het lang doorgaan. Planten mag echter niet in te natte grond, dan wordt de grond dicht gereden en dat is slecht voor de structuur van de grond, te weinig zuurstof in de grond wat de beworteling niet ten goede komt. Maar om te rooien heb je lege kisten nodig en… u raad het al, daar zitten de Tulpen en de Narcissen nog in. Poeper-de-poeper wat stroopt het allemaal, wat zit het tegen. 

De Narcissen van Jack achter mijn huis. Dagenlang heeft er water in de paden gestaan. We liepen te poeperen dat de Narcissen nog boven de grond stonden maar toen we dit zagen waren we blij dat ze nog niet geplant waren

Maar ziedaar, de afgelopen week is het gestopt met regenen. Gelukkig maar want er borrelden in het bollenvak zelfs geluiden op om dit jaar de Kerst maar een poosje uit te stellen. We kunnen weer aan de gang, het bruist weer van de activiteiten op het land. Rond een uurtje of vijf in de morgen hoor ik de eerste trekkers door de weg rijden, tot laat in de avond zijn ze bezig. Alle, maar dan ook werkelijk alle wielen draaien. Rooimachines, plantmachines frezen, ploegen alles is in beweging. Zelfs oude rooimachines worden van stal gehaald, de versleten ploeg die in het onderdelenhok stond moet nog maar een jaartje van stal, alles moet het land in, iedereen is weer blij.

Ook in de bollenschuren wordt weer vol gas gegeven. Gelukkig voor de seizoen arbeiders, die kunnen weer uren maken, daar komen ze immers voor. Liefst werken ze alle avonden en de zaterdag ochtend er nog bij. Klinkt u misschien vreemd in de oren maar velen van hen komen uit het buitenland hier naar toe om geld te verdienen. Met een werkweek van zestig uur zijn ze veel blijer dan een van veertig. Dat hebben wij zomers ook met de Poolse scholieren en studenten die maak je echt niet blij als er in de avonduren en op de zaterdag ochtend geen werk voor ze is. Ze komen hier om een week of 4 5 6 te buffelen, liefst zoveel mogelijk uren om met een zo dik mogelijke knip weer naar huis te gaan. 

De nachtploeg op het land waar wij maandag onze

Narcissen gaan planten

Je merkt het ook aan de sfeer in de schuren van de leliekwekers; radio op hard, machines op hard en werklust op hard. Gaan met die banaan, ze vinden het prachtig, op volle toeren lekker boeren. Er gebeurt weer wat, vrachtwagens vol met bollen gaan er iedere avond van de dam naar de kopers die er reikhalzend naar uit zitten te kijken, die willen ook aan de gang. 

Het rooien van de lelies gaat niet over rozen

Beste mensen de weergoden zijn ons weer goed gestemd, het ziet er naar uit dat de agrariërs de Kerst van 2023 toch niet uit gaan stellen.  

Terug naar ons bollenhandeltje; de cadeautip: het boek “Bollenwijzer” van Jacqueline van der Kloet. Nee, eerst even een grap van mijn reservevriend Siem. Oude grap, ik weet het maar toch altijd weer leuk, vooral als Siem hem verteld. Siem weet het altijd zo te brengen dat je toch weer dubbel ligt. Zitten drie jongens op een brommer. Hoe heet de middelste? Hoe kan ik dat nou weten. Die heet Rob. Hoezo Rob? Nou de ene zit voorrob en de ander zit Achterrob. Wat ik ook zo leuk vind aan dergelijke grapjes is dat ze door Alina en Pien in het Duits en Engels vertaald moeten worden. Heb ik gewoon pret om, iets schrijven wat niet te vertalen is. Succes meiden :-)

Het mooie boek Bloembollenwijzer

Maar de tip voor deze komende cadeautjesmaand, het mooie inspirerende boek van Jacqueline van der Kloet; Bollenwijzer.

Wie is Jacqueline van der Kloet vragen velen van jullie zich wellicht af. Wel, in mijn ogen is Jacqueline van der Kloet de ongekroonde Koningin van de Bloembollen wereld. Ze is een schrijfster over bloembollen die echt heel veel verstand heeft van Bloembollen. Mijn hele leven ken ik haar al. Als tiener zag ik haar al bij ons in huis aan tafel zitten om mijn vader van alles en nog wat over Narcissen te vragen voor haar eerste bloembollen boek dat ze aan het schrijven was. Ik smulde van haar interviews. Vervolgens liepen mijn vader en ik urenlang met Jacqueline door onze Narcissen om haar van alles te laten zien en te vertellen. Mijn hele Leven ben ik Jacqueline zo nu en dan tegen gekomen en toen we de Fluwel bloembollen webwinkel begonnen werd Jacqueline een trouwe klant van ons. Ze koopt bloembollen van ons voor haar Theetuin in Weesp. Mocht u een keer in de buurt van Weesp komen, een aanrader de Theetuin van Jacqueline van der Kloet. www.theetuin.nl

Sommige Dahlia’s zijn niet dood te knuppelen, wat een taaie rakkers Bloemen tot na half november

Nu, met een levenslange ervaring met bloembollen heeft Jacqueline wederom een fantastisch boek geschreven met veel uitleg en foto’s hoe een mooie tuin er uit kan zien. Niet alleen met bloembollen hoor, ook veel tips en foto’s over hoe bloembollen met andere planten te combineren zijn. Gewoonweg een mooi boek waar heel veel inspiratie uit te halen is.  

Zit al bijna aan de 1000 woorden, sjips wil nog zoveel vertellen. Nog eentje, we zijn toch met de cadeautjes bezig. Mijn favoriete Amaryllis:

Amaryllis Magical Touch

Niet alleen haar vorm en kleur doen mij verliefd worden op deze Amaryllis, het is ook een Amaryllis die nagenoeg nooit teleur stelt. Ze doet het altijd, echt, bijna altijd komen er twee stelen tegelijk in bloei en nog voor ze zijn uitgebloeid is de derde altijd al een flink eind op weg. In veel gevallen komt er, net als op deze ook foto, als toetje ook nog eens een vierde steel tevoorschijn. Op en top Amaryllis plezier van de Magical Touch. Tij om te stoppen met poeperen en schrijven, we zijn weer blij.

Groetjes,

Carlos